Selamat datang di blog ini, disini anda bebas meberikan kritik maupun saran,Terima kasih atas kunjungan anda

Senin, 13 September 2010

KASTURI BABAU JARING

WAYAH lagi anum bahari Palui wan kakawalannya rancak banar bajalanan bapiknikan ka gunung. Parnah wayah bapiknikan itu rami banar mandian di pancuran, banyunya dingin dan jaranih, sambil barabah batilantang di batu nang banyunya kacap-kacapan. “Dasar rami wayah bahari itu, wayah ini asa kada kawa diulangi lagi karna kita batiga sudah tuha-tuhaan,” ujar Palui maingatakan kesah bahari.


“Hi-ih, dasar rami banar, apalagi rami barabut mangapar buah-buahan nang larut. Ada buah loa, buah kapul, buah kasturi, macam-macamlah,” ujar Tulamak.


“Tapi ikam parnah tapakalah,” ujar Garbus manunjuk Tulamak.


“Tapakalah kaya apa Bus?” ujar Palui batakun.



“Ikam kada ingat kah Lui, wayah itu Tulamak samuak-muak mangaluarakan isi paparutannya, sampai talu hari inya kada karuan makan amun maingatakan kajadian itu,” ujar Garbus.


“Kada, aku kada ingat. Pabila lah?” ujar Palui maingatakan.


“Uuuu… hi-ih hanyar aku ingat. Wayah itu ikam naik ka gunung wan si Tuhirang,” ujar Garbus.


“Nangkaya apa garang kesahnya,” ujar Palui.


“Wayah itu kami rami barabut buah-buahan nang hanyut itu. Si Tulamak himung banar kawa manangkap buah kasturi, lalu inya langsung mamakannya. Kulit kasturinya sudah takuyak dan masak banar makanya pina lunyak,” ujar Garbus mangisahakan kabubungulan Tulamak.


“Hi-ih, kulihat buah itu pina kantal bulat mambari kapingin dimakan, makanya langsung kumakan, eee… sakalinya kaciuman bau jaring. Makanya langsung kuluak karna kada mungkin kasturi babau jaring,” ujar Tulamak manjalujuk.


“Hahaha… ampun maaf Mak ai, aku kada singhaja. Akulah panyababnya hingga ikam bahaharian muak,” ujar Palui hanyar mangaku. “Wayah aku naik ka atas gugunungan itu, parutku sakit banar. Karna kada tahan lagi ma-arit maka aku langsung bahira di hulu pancuran. Sedangkan bubuhan ikam paharatan rami mandian,” ujar Palui lihum.


“Bah… Bangsat ikam ini Lui lah, imbah batahun-tahun hanyar ikam mangaku, ikamlah nang bahira,” ujar Tulamak manyumpah, hanyar inya kaingatan wayah parjalanan tulak itu sawat singgah di warung dan rami mamakan jaring. Tulamak tabulik pulang handak muak sambil manyumpah-nyumpah kasarikan karna parnah tarasani jaring nang sudah liwat parut Palui.


“Hahaha… hahaaaaa.., makanya aku ampun maaf Mak ai, aku sama sakali kada singhaja,” ujar Palui tatawa sambil manyalami Tulamak wan Garbus. (Copyright © B.Post)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar